Kuşburnu, ülkemizde doğal olarak yetişen gülgiller familyasından bir bitki türüdür. Bilinen 24 türü vardır ve bunlar arasında halk tarafından en çok bilinen ve yararlanılan türü Rosa Canina L.'dir. Halk arasında gül elması, itburnu, gül burnu olarak da isimlendirilmektedir. Son yıllarda kuşburnu ürünlerine yönelik bir pazar oluşmuş ve kuşburnu ekonomiye ciddi katkılar sağlamaya başlamıştır. Ancak, kültüre alınmamış bir bitki olmasından dolayı üretimde istikrar sağlanamamaktadır. Özellikle bazı hastalık ve zararlılar kuşburnu popülasyonlarına önemli zararlar verebilmektedir. Giderek ekonomi de daha önemli hale gelen kuşburnu bitkisinin birçok zararlısı bulunmaktadır.

Kuşburnu bitkisi ile beslenen bilinen 150 tür böcek ve akar türü vardır. Bunlardan bazıları şunlardır:

Burdur ve Isparta çevresinde "Kırpan" olarak da bilinir. 5 ila 7 mm uzunluktaki böceğin larvaları fildişi rengindedir. Böcek büyüdükçe kanatları siyah renge döner ve üstlerinde kırmızı çizgiler oluşur. Güneşli saatlerde daha aktif olan böcek, tehlike hissettiği durumlarda toprağın altına gizlenir. Nisan sonu ve Mayıs ayı gibi görülürler. Dişiler yumurtalarını kuşburnu bitkisinin tomurcukları içine bırakırlar. 8 ila 12 günde yumurtadan çıkan larvalar tomurcukla beslenirler. Böylece zarar gören tomurcuklar açılmaz ve dökülürler.

Dişilerinin rengi yeşil ve kırmızı tonları arasındayken erkekleri siyahtır. Boyları 2-2.5 mm kadar olan yaprak bitleri 15 günde erginleşerek 16 kere döl verirler. Taze sürgünlerle beslenir, kuşburnu bitkisinin öz suyunu emerek gelişimini yavaşlatırlar.

Kuşburnu, özellikle C vitamini bakımından çok zengin bir meyvedir. Ancak, aşırı tüketimi bazı yan etkilere yol açabilir. Örneğin, aşırı miktarda kuşburnu tüketimi mide rahatsızlıklarına neden olabilir. Ayrıca, bazı kişilerin kuşburnuna karşı alerjik reaksiyonlar gösterebileceği unutulmamalıdır. Bu nedenle, özellikle kronik rahatsızlıkları olan bireylerin kuşburnu tüketmeden önce doktorlarına danışmaları önerilir.

Kuşburnu bitkisi, doğal olarak yetişen bir bitki olmasına rağmen, tarımda daha fazla yaygınlaştırılması ve zararlılara karşı etkili yöntemler geliştirilmesi gerekmektedir. Bu sayede hem ekonomik katkısı artırılabilir hem de doğal bitki örtüsü korunabilir.